امروز، اول ماه مه، روز اعلان مجدد همبستگی جهانی طبقه ما است. امروز، روز نمایش قدرت اتحاد طبقاتی ما در سراسر جهان است. طبقه ما و خیل عظیم دیگر اقشار اجتماعی که در نبرد با بی عدالتی ها همراه ما هستند، این روز خجسته را گرامی میدارند.
سالی که گذشت، سال صف آرایی استثمار شدگان در برابر استثمارگران بود. سالی مملو از اعتراضات و اعتصابات سراسری علیه بردگی مزدی و بی عدالتی ها در نظام سرمایه داری جهانی بود.
در سال گذشته، به مانند سالهای پیشین، اعتصابات و مبارزات سازمان یافته کارگری، راه را برای قیام های شهری گشود. ایران در سال گذشته، در پی شش ماه اعتصابات و اعتراضات کارگری، صحنه عظیم ترین خیزش اجتماعی، یعنی خیزش زن زندگی و آزادی گشت. خیزشی که تمامی شهرهای ایران را در نیمه دوم سال گذشته، بدل به صحنه جنگ و گریز خیابانی و قیام های پی درپی شهری کرده و موجی از همبستگی جهانی را همراه خود ساخت. در این سال، زنان رزمنده، این کارگران بی مزد کار خانگی، با همراه ساختن تمامی اقشار اجتماعی، در صف مقدم یک نبرد تاریخی قرار گرفتند. به رغم فروكش جنبش زن زندگی آزادی و به رغم جنایات غیر قابل توصیف رژیم مافیایی اسلامی سرمایه داری علیه معترضان و حملات سیستماتیک شیمایی به مدارس، اعتصابات و مبارزات کارگری همچنان ادامه دارد. این اعتصابات کارگری میرود تا ایران را، بار دیگر بدل به صحنه دور نوینی از خیزشهای عظیم اجتماعی کند.
محافل سرمایه داری جهانی در آمریکا و اروپا، با بزک کردن اپوزيسیون دست ساز و بدل کردن شعار حمایت سیاسی و مالی اپوزیسیون به چماقی بر علیه جنبش اعتراضی ایران، رژیم اسلامی را در سرکوب و شکست قیام های شهری یاری کردند.
دولت سرمایه داری فرانسه همزمان با اقدامات سرکوب گرانه علیه اعتراضات گسترده کارگری در این کشور، با کشاندن مترسک های اپوزیسیون دست ساز، به کریدورهای قدرت، کوشید تا ژست حمایت از اعتراضات در ایران را بگیرد.
با پدیدار شدن نشانه های پیشروی قیام های شهری در خیزش زن زندگی آزادی، دسته های سیاست باز در هراس از شکل گیری یک انقلاب، با بازار مکاره سیاسی دول سرمایه همراه شدند. احزاب و گروههای فاسد خارج کشور، جناح های اطلاح طلب و از قدرت رانده شده رژیم مافیایی اسلامی، تلاش کردند تا مقدمات بند و بست برای جابجایی قدرت از بالا را، فراهم سازند.
در سالی که گذشت، کشورهای دیگری مانند هند، بنگلادش و فرانسه، صحنه نبرد فرودستان با قدرتمداران جهان سرمایه بودند. در این کشورها نیز، همچون ایران، مبارزه بی وقفه و دائمی طبقه کارگر، نیروی اصلی و محرک جنبش های اجتماعی و اعتراضی بود. دولت های سرمایه داری این کشورها نیز به مانند رژیم مافیایی اسلامی برای عقب راندن امواج اعتراضات به ماشین سرکوب توسل جستند.
سالی که گذشت، سال اعتراضات و شورشها از پایین و دسیسه چینی های بالایی ها برای مقابله با این اعتراضات بود. سال همدستی دول جهانی برای سرکوب اعتراضات در کشورهای مختلف و شعله ور کردن آتش جنگ خانمان سوز در قلب اروپا بود. جنگی که نشانگر بن بست نظام سرمایه داری جهانی و فرو رفتن نظم بین المللی و اقتصاد جهانی در گرداب بحرانی بی سابقه است. اول ماه مه امسال، نشان از شکل گیری امواج نوینی از خیزشهای طبقه کارگر و لرزشهای بنیادی نظام سرمایه داری جهانی دارد. پرتوان باد رزم جهانی طبقه کارگر علیه نظم پوسیده سرمایه داری!
زنده باد اول ماه مه، نماد همبستگی جهانی طبقه کارگر
برای سوسیالیسم، برای جامعه جهانی انسان
برای جامعه ای عاری از جنگ، بیعدالتی و استثمار
تشکیلات کارگران انترناسیونالیست
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۲
نسخه پی دی اف اعلامیه اول ماه مه