آغاز اعتصابات در برخی مراکز کار و بدل شدن محلات کارگری به صحنه جنگ و گریز خیابانی، نشانگر امکان گذار خیزش اعتراضی به یک شرایط انقلابی است. شرایطی که در آن، به موازات تضعیف ماشین سرکوب رژیم اسلامی، نهادهای نوین قدرت از پایین شکل میگیرند.
کارگران و پرچم داران بیش از چهار دهه مبارزه بی وقفه علیه استثمار و سرکوب!
اعلان اعتصاب در هر محل کار در شرایط کنونی، یعنی اعلان پیشروی نبردهای خونین فرزندان شما در خیابانها. آغاز اعتصابات کارگری، یعنی برپایی سنگرهای دفاع از محل کار و زیست بدست جوانان رزمنده. اعلان اعتصاب در هر محل کار، یعنی بدل شدن هر مدرسه و دانشگاه به یک سنگر مستحکم انقلابی رهایی بخش. خیزش عظیم کنونی یا به یک انقلاب رهایی بخش اجتماعی بدل میگردد و یا اینکه از طریق بند و بست قدرت ها از بالای این خیزش و به شکست کشاندن آن، دوران سیاه دیگری از سرکوب و استثمار بر نسل های آتی تحمیل میگردد. اما نباید بگذاریم که چنین شود. نباید بگذاریم که این تاریخ سیاه و خونین، یکبار دیگر تکرار شود. اولین گام در این مسیر تداوم اعتراضات تا مرحله تشکیل کمیته‌های اعتصاب، و اعلان اعتصاب سیاسی سراسری است. اعلان اعتصاب عمومی، فقط به معنای اعلان ایست به چرخهای اقتصادی و اداری نیست. چنین اقدامی پیش از هر چیز اعلان ایست به ماشین سرکوب دستگاه حاکم بدست توانمند طبقه کارگر است. گسترش اعتصابات کارگری راه را برای تضعیف و فروپاشی نهادهای نظامی و شکل گیری گاردهای دفاع از محل زیست و کار میگشاید.
دانشجویان، دانش آموزان ، مشعل داران شبهای فروزان شهر!
با شکل گیری اعتصابات کارگری، شما فرزندان باید بار دیگر فریاد ما کارگران برای نفی استثمار و بردگی مزدی شوید. با شکل گیری اعتصابات کارگری، شما جوانان باید پیشگام تشکیل گاردهای دفاع از محل کار و زیست شوید. سازمان یابی گاردهای دفاعی و شکل گیری کمیته‌های اعتصاب در مرحله معینی از مبارزه، با تشکیل شوراهای محل کار و زیست تکمیل میگردد. این شوراها با اعمال مدیریت و کنترل بر امور محل کار و زیست بدل به بدنه اصلی ساختار سیاسی نظم جدید خواهند شد.
فرزندان و دانشجویان مبارز! تغییر نظام اقتصادی، اداری و سیاسی کشور، همزمان به معنای تغییر نظام آموزشی و از میان برچیده شدن نهادهای ایدئولوژیک نیز خواهد بود. نقش مدارس و دانشگاهها به عنوان مراکز تربیت کارمندان و متخصصان نظم استثمار و سرکوب باید کاملا دگرگون شود. برای انجام این مهم، نیاز به وجود نهادهایی است که در بطن مبارزه دانشجویان، معلمان و اساتید شکل گرفته باشند. نهادهایی که به یاری محققان و متخصصان انقلابی، ایجاد نظام آموزشی مبتنی بر نظام دمکراسی شورایی را پی ریزی میکنند. اگر ایران قادر گردد تا مدرن ترین دمکراسی تاریخ، یعنی نظم شورایی را با شرکت اکثریت عظیم جامعه رقم زند، بی شک میتواند نظام آموزشی نوین و متناسب با نظم شورایی را نیز برپا کند. انقلاب یعنی همین. انقلاب یعنی پی ریزی پايه های تحول بنیادی کلیه نهادهای، اقتصادی، اداری، سیاسی و آموزشی جامعه.
زنان رزمنده، پیام آوران زندگی و آزادی!
نقش سرنوشت ساز شما زنان در صف مقدم خیزش سراسری، میرود تا به یک نقش تاریخی و تعیین کننده در برپایی نظم نوین بدل شود. حضور قاطع شما زنان در تشکیل گاردهای دفاعی و ایجاد شوراهای محل، ناحیه و منطقه، یک تحول بنیادی و تاریخی را رقم خواهد زد. نقش تاریخی شما زنان در برپایی نظم نوین شورایی به نقش اسارت بار خانواده به مثابه مرکز پرورش نیروی کار ارزان برای نظم فاسد سرمایه داری پایان خواهد داد. تنها چنین تحولی است که میتواند مفهومی رهایی بخش به شعار، زن زندگی و آزادی دهد. اگر مبارزه شما زنان در طی بیش از چهار دهه از مبارزه طبقه کارگر، همچون بخشی از مبارزه عظیم طبقاتی عمل کرده است، اگر موج اخیر این مبارزه، با نبرد خیابانی دختران رزمنده کلید خورده است، و اگر مهسا امینی ها، نیکا شاکرمی ها و دهها زن رزمنده دیگر بدل به سنبل چنین نبردی گشته اند، پس این نبرد باید بتواند امر آزادی زندگی از قید استثمار و ستم را تحقق بخشد. آنانی که پیشگامی زنان برای یک انقلاب رهایی بخش را همچون اعتراضی برای حفظ نظم بردگی، اما بدون امامه و حجاب، فرض میکنند، سخنگویان سرمایه و فرهنگ مردسالار حاکم بر این نظم جهنمی هستند.
تغییر هیات حاکمه و جایگزین شدن سرکوب گران کهن با مشتی سیاست باز جدید همراه با آزادی های نیم بند، حتی بر اثر یک خیزش عظیم سیاسی، به هیچ وجه به معنای انقلاب نیست. انقلاب یعنی سر آغاز آزادی و رهایی از قید استثمار، تبعیض و سرکوب. انقلاب یعنی فروپاشی نظام پوسیده اقتصادی، سیاسی و فرهنگی حاکم و برپایی نظمی نوین بر ویرانه های نظم کهن. انقلاب یعنی اقدام قهر آمیز سیاسی اجتماعی جهت پایان دادن به بردگی مزدی و غیر مزدی. انقلاب یعنی تشکیل یک ساختار نوین سیاسی که دخالت همه شهروندان را در اداره امور سیاست و اقتصاد کشور فراهم سازد. انقلاب یعنی تحقق همین خواستها که ما برای آن خیابانها را به تسخیر خود در آورده ایم.
اکنون، به یمن نبردی طولانی و تاریخی، نشانه های عبور این خیزش به یک انقلاب پدیدار گشته است. از همین رو نیز قدرتمندان و صاحبان شرکتهای چند ملیتی و رسانه های آنان که سالها علیه انقلاب یاوه سرایی کرده اند، به یکباره در نقش مدافعان انقلاب ظاهر گشته و میکوشند تا زدو بند برای غصب قدرت از بالا را به عنوان انقلاب جا زنند. این قدرت ها میکوشند تا با رهبر سازی از بالای سرما، از وقوع یک انقلاب واقعی ممانعت کنند. اما ما نباید بگذاریم که تراژدی سال ۵۷ دوباره تکرار شود. با فریاد اداره شورایی به عنوان خواست اثباتی ما برای نظم سیاسی نوین، نگذاریم تا قدرتهای جهانی و جناحهای داخلی آنان، این خیزش را به یک قیام سلبی برای جابجایی دیکتاتورها محدود سازند. پیش بسوی انقلاب.
زن، زندگی آزادی ـ اداره شورایی
پیش بسوی تشکیل گاردهای دفاع از محل زیست و کار
پیش بسوی تشکیل کمیته‌های اعتصاب
پیش بسوی تشکیل شوراهای محل زیست و کار
۱۷ مهر ۱۴۰۱ – ۹ اکتبر ۲۰۲۲
تشکیلات کارگران انترناسیونالیست
ویدئو : پیش بسوی انقلاب
فایل صوتی : پیش بسوی انقلاب