امروز روز جهانی زن است و صدای دفاع از حقوق زنان بیش از روزهای دیگر بگوش میرسد. رسانه‌های رسمی سوئد در باره افزایش نقش زنان در نهادهای اقتصادی یا اجتماعی و یا حتی در نهادهای مسئول در حوزه ورزش سخن میرانند. موجی از مصاحبه با مدیران زن در نهادی تجاری و سیاسی براه افتاده است. آمار حاکی از آن است که نقش زنان در این نهادها در حال افزایش است. این امر به توهم موجود در سطح جهان در باره نقش برابر مردان و زنان در سوئد دامن میزند. با این وجود همه رسانه‌ها به این حقیقت اعتراف میکنند که در سوئد نیز زنان در ازای کار مساوی با مردان دستمزد کمتری دریافت میکنند. همه رسانه‌ها بر این حقیقت اذعان دارند که در سوئد نیز زنان در خانه همچنان بار کار خانگی بدون مزد را بر دوش میکشند. همچنان در جامعه سوئد نیز زنان بخش اعظم سنگینی کار درمانی و سرویس خدمات اجتماعی را بردوش دارند. آنگاه که زنان از کار فارغ میشوند اظطراب و نگرانی کار خانه آغاز میشود. این در حالی است که مردان بعد از اتمام کار روزانه از امکان بیشتری برای استراحت در خانه برخوردارند.
در جامعه امروز سوئد همه زنان با مردان زندگی نمیکنند. بخش قابل توجهی از زنان بدون مردان و یا با کودکان خود بوده و یا همزیستی دیگری دارند. اما ما زنان در سنگر دفاع از حقوق خود در خانه تنها هستیم. فرهنگ مردسالاری همچنان در نهادهای اجتماعی اقتصادی و سیاسی سیطره دارد.
این چه اهمیتی دارد که تعداد مدیران زن در شرکتهای اقتصادی و تجاری یا شهرداری افزایش یافته است. این مدیران تعلق به اقلیت معدود طیف قدرت دارند. تبلیغات زیادی میشود که همچنان در بین مدیران زن و مرد نابرابری وجود دارد. این تبلیغات در میان نابرابری بین مدیران هدف دیگری دنبال میکند. اینان در صدد هستند با برجسته کردن نابرابری ناچیز میان زنان و مردان طبقه حاکم بر نابرابری عظیم‌تر و عمیق‌تری که کل جامعه ما را در برگرفته سرپوش نهند. مدیران زن و مرد که نقش استثمارگرانه ایفا میکنند آنگاه که در مقابل صف متحد ما کارگران قرار میگیرند باهم یکصدا و متحد هستند. ما همه روزه تجربه میکنیم که هیچیک از روسا و مدیران بدلیل زن بودن صف همردیفان خود را رها نکرده تا از حقوق ما کارکنان زن دفاع کنند.
رسانه‌ها سروصدای زیادی در باره نقش زنان در جامعه رفاه براه انداخته‌اند. این یک حقیقت است که نقش ما زنان در بخش رفاه و خدمات اجتماعی بسیار مهم است. اتفاقا به همین دلیل نیز نقش کارگران زن در بخش درمان و خدمات با مسئله فمینیسم گره خورده است. اما فمینیسم مورد نظر ما تفاوت کیفی با فمینیسم صوری و حقوقی زنان طبقه حاکم دارد. ما زنان برای یک برابری اقتصادی و اجتماعی در سطح کل جامعه مبارزه میکنیم و نه برابری حقوقی زن و مرد در نهادی رهبری سیستم حاکم. فمینیسم آنها در صدد تحکیم نابرابری‌های اجتماعی و قرار دادن زنان کارگر در مقابل مردان کارگر است. اما فمینیسم ما زنان کارگر مبارزه با فرهنگ مردسالار را جزئی از مبارزه برابری طلب خود در همه سطوح اقتصای و اجتماعی وسیاسی میداند. این است فمینیسم ما.
انجمن کار پداگوژیک – گوتنرگ ۷ مارش ۲۰۱۵
توضیح مترجم: ترجمه و تلخیص متن اصلی با تغییرات جزئی و تحت نظارت انجمن کار پداگوژیک صورت گرفته است