تاریخچه و مختصری از فعالیت های انجمن بهیاران
انجمن بهیاران مجتمع های سالمندان شهرک پارتیله در پی یکدوره طولانی مبارزات همبسته کارکری در محل کار و گفتگوهای دائمی همکاران پیشگام این مبارزات در سال ۲۰۱۶ تشکیل شد. این انجمن بدلیل وجود جو سرکوب در محل کار و حساسیت مدیران و روسا حول اقدامات مشترک کارگری بصورتی نیمه علنی و بمثابه یک کانون اعتراضی فعالیت کرده است. کوشش کانون این بوده که جمعهای پیشگام اعتراضات در محیط کار بتوانند تا سطح یک تشکل مستقل کارگری سازمان یابند
. اقدامات متحدانه کارگران مجتمع سالمندان شهرک پارتیله قادر شده تا دور متعددی از مبارزه را علیه فشارها و تفرقه افکنی های کارفرمان سازمان دهد. این اعتراضات موجب شده تا تعداد قابل توجهی از مدیران و رؤسا که در این شهرک غالبا و ابسته به حزب دست راستی محافظه کار هستند وادار به استعفا شوند. رخدادی که مرحله مهمی از مبارزه جمعی کارگری محسوب شده و شرط لازم عبور مبارزه جمعی به فاز بالاتر است. مبارزه متحد کارگری پارتیله که بدل به یک سنت شناخته در جنبش کارگری سوئد شد، همچون سدی در مقابل پیشبرد سیاست ها نئولیبرالی قدرتمداران محلی در این کمون همجوار شهر گوتنبرگ شده است. تداوم مبارزه کارگری از یک سو و بحران در سازمان مدیریت از سوی دیگر موجب شده تا طرحهای مشخصس همچون طرح تعدیل اقتصادی و تغییر ساختار زمانبندی شده برنامه کاری و به اجرا در آوردن پروژه تولید خرد در بخش خدمات شهری با شکست مواجه شوند.
در طی دوسال گذشته، اعتراضات اوج بیشتری داشته است. جمع آوری طومار وارسال نامه های سرگشاده که تا دهه پیش در جنبش کارگری سوئد رواج نشد، بدل به یک ابزار متحد کردن کارگران حول خواستهای معین و دور زدن سیاست کنترل و سرکوب اتحادیه رسمی کمونال و کارفرما شده است. کشاندن مطبوعات شهری به محیط کار و انعکاس صدای اعتراض کارگران به رسانه ها در هر دو از مبارزه و اعتراض جمعی، عقب نشینی بیشتری را به قدرت محلی تحمیل کرده است. با توجه به اینکه تقریبا تمامی اعتراضات کارگری سوئد تحت کنترل و هدایت اتحادیه های رسمی صورت میگیرد، این مبارزات غالبا خارج کنترل اتحادیه کارگری کمونال پیش میرود، امری که مورد توجه رسانه های سراسری و کارگری قرار گرفته است. این وقایع موجب رشد همبستگی جمعی و اعتماد بنفس بیشتر کارگران بوده است.
گفتنی است که مبارزه جمع های کارگری مجتمع های سالمندن شهرک پارتیله تا حدودی متاثر از سنت مبارزاتی است که سالها پیش در بخش توانبخشی این شهرک رشد کرده و بصورت مبارزه متشکل و ابراز وجود انجمن محل کار یعنی انجمن کار پداگوژیک تجلی یافت. بهیاران با درس گیری از مبارزات همکاران خود در بخش توانبخشی، دست به اقدامات سنجیده تر زده و قادر شده اند تا یک مبارزه دراز مدت را علیه کارفرما و دولت سازمان دهند. انجمن کار پداگوژیک نیز به سهم خود کوشیده است تا با انتقال تجارب پیشین به بهیاران و انعکاس اخبار اعتراضات آنان، از مبارزه بهیاران حمایت کند.
به یمن نزدیک به دو دهه مبارزه متشکل و خارج از کنترل اتحادیه کارگری دراین شهرک و برملا شدن ماهیت ضدکارگری کارفرما و قدرتمحلی خواست آزادی بیان و نشر در محیط کار بدل به خواست عمومی گروههای پشگام مبارزات کارگری شده است. امری که بار دیگر مهر باطل بر افسانه جدایی مبارزه صنفی وسیاسی میکوبد. نفس وجود این شعار در جنبش کارگری سوئد خط بطلانی است بر ادعای روشنفکران و مفسران طبقه دارا مبنی بر کارکرد دمکراسی در جامعه سرمایه داری. روشن است که این دمکراسی، ازادی سرمایه داران و احزاب طبقه حاکم در کنترل و استثمار طبقه کارگر است. دمکراسی سرمایهداری در همه کشورهای دینا، برای همیشه در در پشت درهای محیط کار جا مانده است. زنده باد دمکراسی شورایی جامعه جهانی انسان.
گردهمایی متعمدین کارگری بهیاران از مجتمع های سالمندان شهرک پارتیله مارس ۲۰۲۲
طی دو سال گذشته کارگران با کشاندن اعتراضات به بیرون از محیط کار و مراجعه به مطبوعات، موفق شدند تا کارفرما و قدرت محلی را عقب رانند.
دو تن از معتمدین کارگری مصاحبه با روزنامه شهر را مشروط به خودداری روزنامه از انتشار لیست طومار اعتراضی که به این روزنامه ارسال شده بود کردند. این در شرایطی بود که کارفرما وجود نارضایتی و اعتراضات را تکذیب کرده بود. بعد از وقوع اعتراضات و تظاهرات در میدان شهر، دو تن از معتمدین کارگری، در باره شرایط دشوار بهیاران و سلطه فرهنگ سکوت و ترس در محل کار سخن میگویند.