نماد سایت تشکیلات کارگران انترناسیونالیست

ننگ و نفرت بر رژیم شکنجه و اعدام

در سحرگاهان امروز و به هنگام اذان منادیان مرگ، محمد مهدی کرمی و محمد حسینی، دو تن از فرزندان کارگران، به دار آویخته شدند. رژیم اسلامی، در باوری باطل برای ایجاد رعب و خلاصی از محاصره خشم جنبش اعتراضی، آخرین تیر در ترکش،‌ یعنی اجرای قتل‌ های برنامه ریزی شده را، از چله کمان خونین رها میکند.

این نابخردان تاریک اندیش، چندان ازخروش خشم جنبش اعتراضی به وحشت افتاده اند که قادر به فهم و درک  آنچه رخ میدهد  نیستند. اینان نمیتوانند ببینند و بشنوند که چگونه مرگ خدانور، سنبل رقص و زندگی شد، چگونه صدای نیکا سرود میلیونها نوجوان بپاخاسته در کوچه و خیابان گشت، چگونه پرپر شدن کیان پیرفلک نماد زندگی گشت. این کوردلان قادر به فهم این حقیقت نیستند که واپسین کلمات محمد مهدی (حکممم اعدادم است، اما به مامانم نگو)  آتشفشان مجدد اعتراضات را تسریع خواهد کرد. فریادهای خشمگین مادران این سرزمین  را در این شب تیره، از دل خانه‌های تاریک محلات نمیشنوند. این قصابان سنگدل نه میفمند و نه إحساس میکنند. نه سوگند محمد مهدی جوان بر پینه‌های دستان پدرش، نه خواهش آن زحمتکش دستفروش برای زنده ماندن پسرش و نه حتی شیون شبانگاهی  یک مادر در پس دیوارهای بلند زندان، بر شقاوت و بیرحمی این سلاخان سنگدل کارگر نیافتد. اما در این میان، حقیقتی تلخ نیز آشکار گشت.آن حقیقت نیز عبار است از  هیاهوی رسانه‌ای سیاست بازان برای کفالت و اقدامات موثر. قدرتمداران و گروههای وابسته بدانان کوشیدند تا در این روزهای دشوار، توجه جنبش اعتراضی را  بسوی  پارلمانها و میزهای مذاکره قدرتها، جلب کنند.  این کار، همانند دیگر سیاستهای اینان در طی بیش از چهل سال گذشته، جز یاری به تداوم حیات ننگین رژیم جنایتکار اسلامی، نتیجه ای نداشت.

راه همان است که این جنبش اعتراضی انتخاب کرده. یعنی ارتقاء سازمان یابی کانونهای اعتراضی در محل زیست و کار برای یکسره کردن کار این هیولای زخمی و در حال مرگ. این انتخاب  حتی همین امروز نیز با فریاد هزاران هزار از مردم علیه این جنایات اعلان کشت. فریادهای تجمع های اعتراضی در کرج، تهران، کردستان و بانگ شبانه مرگ بر دیکتاتور در محلات مختلف شهرها.  راه همان است که این جنبش برگزیده است:  تداوم اعتراضات  موضعی در مرحله ارتقاء سطح سازمانیابی کانون های اعتراضی در محیط زیست و کار برای  برپایی شوراها و ایجاد نظام نوین متکی بر دمکراسی شورایی.

بسوی ارتقاء سازمانیابی کانون‌های اعتراضی در محل زیست و کار

بسوی تشکیل گاردهای دفاع از محیط زیست و کار

بسوی تشکیل کمتیه‌های اعتصاب و اعتصاب سراسری

بسوی برپایی شوراهای محل زیست و کار

تشکیلات کارگران انترناسیونالیست

۱۷ دی ۱۴۰۱

خروج از نسخه موبایل