رژيم جمهوری اسلامی در محاصره خشم‌آگين اعتراضات کارگری و تودهای قرار گرفته است. جناح هایی از رژیم اسلامی که با استفاده از تجارب سابق خود در دستگاه امنیتی رژیم اسلامی، ترفند مذبوحانه‌ای برای گريز از اين محاصره را در دستور کار خود گذاشته است. این ترفند عبارت است از ایجاد نهادها و رسانه هایی با هدف مهار و سوق دادن اعتراضات کارگری به مجرا ی قانونی و کنترل یا انحراف این اعتراضات توسط رسانه ها و نهادهای دست ساز.
استراتژی ایجاد تشکل های صنفی موازی برا مهار و کنترل اعتراضات کارگری، در محافل امنيتی نهاد رياست جمهوری و با همکاری روشنفکران مزدبگير و قلم بدست طراحی گشته و به اجرا گذاشته شده است. سازماندهی فعالیتهای ضد اطلاعاتی از طریق شیوع اخبار تحريف شده حول جنبشهای اعتراضی کارگران، براه اندازی رسانه های فرمايشی آذين شده با عناوین « صنفی» و سرانجام اقدام خانه کارگر و محافل وابسته بدان برای ايجاد تشکلهای به اصطلاح صنفی کارگری از جمله این تلاش های مذبوحانه هستند. همزمان با آن شاهد تحرک قشری از هنرمندان و قلم‌بدستان و محافل بظاهر چپ وابسته و همسو با رژیم اسلامی در اين زمينه هستیم. همچنین تلاش نهادهای حکومتی برای جلوگيری از حرکتهای اعتراضی مستقل تودهای از طريق برپايی تظاهرات فرمايشی، زير نظر نيروهای موازی کار دستگاه امنيتی در ماههای اخير گوشه‌هايی از اين استراتژی مذبوحانه هستند.
از سوی دیگر قشر معينی از اوباشان و سرکوبگران پيکره حکومت اسلامی ، پس از بيست سال سرکوب و جنايت، به اين نتيجه رسيده‌اند که با ايجاد يک فضای سياسی جهت فعالیت نهادهای دست ساز نظام اسلامی، به مقابله با جنبش اعتراضی مقابله کنند. از همين رو نيز سلسله اصلاحاتی را برای نجات نظام اسلامی و تحميل استثمار بيشتر بر کارگران، به مرحله اجرا گذاشته‌اند. استراتژی «مهار و سياست زدايی» در جنبش کارگری و ایجاد تشکهای صنفی تحت کنترل دستگاه امنیتی و خانه کارگر نيز جزئی از سلسله برنامه‌های «توسعه» سیاسی اين جنايتکاران است. هدف اصلی اين استراتژی خنثی سازی مبارزات کارگری و تودهای و ايجاد امنيت و ثبات برای سرمايه‌داران داخلی و امپرياليسم جهانی است. برای مقابله با این ترفند سرکوبگرانه دستگاه امنیتی لازم است تا هر گونه اعتراض به بیعدالتی موجود را بدون توجه به تحرکات نهادهای رسمی یا غیررسمی جهت راندن حرکت به مجراهای قانونی، ادامه داد. نهادهای قضایی جمهوری اسلامی به همان اندازه نهادها اداری؛ نظامی و سياسی آن فاسد و مخوف هستند. اين نهادها و جناحها، اجزاء و پيکره يک سيستم مافیایی و سرکوبگر هستند. باید با هشیاری در قبال گروهها و رسانه های دست ساز و به ظاهر مخالف که میکوشند جنبش اعتراضی کارگران را به بیراهه برند؛ ایستاد. تکیه بر قدرت جمعی و حمایت از معتمدین مبارز و مستقل بهترین ابزار خنثی سازی تحرکات موازی کاران دستگاه امنیتی و متحدین اصلاح طلب آنان است.
نهادهای خودبر‌گزيده‌ای که برغم خفان حاکم، بسان قارچ سبز شده و با برپا کردن دفتر و دستک از بالای سر حرکات اعتراضی حکم غیر سیاسی یا هر اعتراض را صادر میکنند، یا سردرگم و یا وابسته به دستگاه حاکم هستند. با پشت کرده به چنین نهادهایی و با تکیه بر حرکت جمعی و حمایت از معتمدین و مبارزان واقعی این اعتراضات، به رشد سازمانیابی این اعتراضات یاری رسانیم.
روشن است که هدف جنبش کارگری و تودهای در شرايط حاضر، براندازی جمهوری اسلامی و کليت دستگاههای اداری، سياسی و نظامی طبقه حاکم میباشد. در صورت اوجگيری جنبش اعتراضی، نهادها و ارگانهای برامده از اين جنبش بايد در صنايع، ادارات و محلات، اداره امور اقصادی و سياسی کشور را بدست گيرند. ارگانهايی مانند کميته‌های اعتصاب و شوراهای محله و کارخانه، که يکبار در سال ۱۳۵۷ ارکان سرمايه‌داری را به لرزه در آوردند، اين بار با اتکا به درس‌های آن شکست، به رسالت تاريخی خود عمل خواهند کرد. به اوباش اصلاح طلب اسلامی و غير اسلامی، به دلالان سياسی و بي‌مقدار اپوزيسيون بورژوايی اعتماد نکنيد. رهايی شما تنها و تنها بدست توانمند خود شما صورت میگیرد.
زنده باد مبارزه مستقل و متشکل طبقه کارگر! زنده باد انقلاب
۱۵ مهرماه ۱۳۸۰
تشکيلات کارگران انترناسيوناليست